#ikherdenk, #ikvier
Natuurlijk heb ik herdacht op 15 augustus. Dat heb ik hier misschien niet gezegd. Ik was wat druk, iets met de organisatie van de herdenking en de Floating Pasar in Rotterdam.
Of nou ja, “natuurijk heb ik herdacht”?
Ik herdenk pas 4 jaar. En mijn mening over herdenken fluctueert. Dat ik samen met het bestuur een herdenking kan vormgeven, die past bij deze tijd, maakt dat ik kan herdenken. Langzaam veranderen we de vorm. Langzaam veranderen we de stem. We krijgen veel lof, maar ook kritiek. Tegen zij, die kritiek hebben, wil ik zeggen “als je geen aansluiting meer voelt bij deze herdenking, dan zijn er genoeg tempo dulu herdenkingen waar je wel terecht kunt” (disclaimer: dit zeg ik als mezelf en niet als bestuurslid).
Ik ben heel blij en trots dat onze herdenking zo veel aandacht krijgt. Ik ben blij en trots dat we een bestuur hebben dat vooruitstrevend is. We zetten ons in voor een inclusieve en meerstemmige herdenking. Waarin we niet alleen het verhaal van de Europeanen centraal stellen en vertellen, of misschien juist niet het verhaal van de Europeaan centraal stellen, maar juist die van anderen. Waarbij we ook stilstaan bij kolonisatie. Ik hoop dat we dit volgend jaar kunnen versterken.
Trots op het bestuur dat als een tweede familie is geworden. We zijn eerlijk tegen elkaar en kunnen bij elkaar terecht. Kunnen bij elkaar uithuilen en steun vinden. Trots dat ik deel uit mag maken van deze bijzondere groep mensen. Met een mooie band, hopelijk, voor het leven. Dank jullie wel lieve @aurapattinama, @marijn_laagewaard @wayofalife @dietvorstfrans en @noravdschoor.
#wehebbengeengoeiefotosvanonsophetpodiumdussjijdiewelhebtffdeluh
#indozijn #indo #indisch #tweedefamilie #love #bestuur #dankbaar